dinsdag 8 april 2014

Roestig en rot

Roestig en rot, zo stonden ze al enkele jaren in de tuin.  Je kent ze wel, want het waren echte verkoops-toppers, deze tuinbankjes. Ze stonden al zowat in elk tuincentrum te koop, en dan nog voor een goede prijs. Je moest ze dan wel zelf in elkaar steken, met een niet-Ikea-waardige handleiding.

We hebben er enkele in de tuin staan, op verschillende plekjes, waar het aangenaam toeven is, zoals hier bij de vijver. 



Maar de laatste tijd liepen we kans er door te zakken.  En er werd al door het biodivers vrouwke gedreigd met een “naar het containerpark er mee”. 


Maar ik vind het zo een leuke bankjes dus besloot ik er eentje onder handen te nemen.  Het was hoognodig zoals je kan zien.




Dus haalde ik er eentje uit elkaar.  Daar kwam de slijpschijf nog aan te pas, want die roestige bouten hadden absoluut geen zin meer om los te komen.



Het hout was nog net goed om te drogen als brandhout.  Nieuwe latjes moesten stevig genoeg zijn om twee personen te dragen, vormvast en goed te lakken zijn. 

Bij de houthandel raadden ze me Padoek aan.  Deze Afrikaanse houtsoort voldeed aan al mijn eisen.  Dat het hout van een flashy oranje is, deert niet, want ik ging het zaakje toch lakken.

Alleen moest ik wat oppassen met het stof bij het verwerken, want je kan er lelijk allergisch op reageren.  Schoon vader, de trappenmaker, kan er over meespreken ...  Een stofmaskertje is een must!  


De gietijzeren onderdelen schuurde ik  grondig proper met stalen borstels.  Weg met losse roest, algjes, vogelpoep en oude coconnetjes in spinrag.


Met een kleine kwast gaf ik ze een stijlvol zwart laagje hamerslagverf mee.  Ik merkte dat je tussen twee lagen meer tijd moet laten dan op de verfpot beschreven is. Daardoor moest ik een derde laagje zetten, want dat tweede was niet zo mooi.


Ik heb het me wel makkelijk gemaakt, want ik liet de houten latjes op maat zagen en schaven. Wel duurder, maar daardoor moest ik alleen de randen wat afronden of "breken" waar nodig, en gaten boren voor de bouten en vijzen.  Als bouten koos ik wagenbouten van 6mm in roestvrij staal.



De latjes werden eerst ontvet, kregen dan een grondlaagje in het wit, en vervolgens twee deklagen in grijzig olijfgroen (RAL6006). Ik zette de grondlaag, en verwachtte dat het vrouwke de kleurlagen voor zich zou opeisen. Ze kent mijn verfkunsten, zie je ...  Ze kwam dan ook kritisch keuren toen ik de eerste kleurlaag aanbracht.  Maar toen ze zag dat die lak uitzonderlijk glad uitvloeide, mocht ik het geheel, tegen alle verwachting in, zelf afwerken. 

Daarna werd het bankje weer in elkaar gezet.  



Toch wel heel tevreden met mijn werk!  En het vrouwke ook. Want toen ze het eindresultaat bekeek wees ze onmiddellijk naar de overige bankjes, die er nu in vergelijking maar een beetje triestig uitzien.  

Ik heb nog genoeg verf voor ééntje.  Dus welke kleur zou ik voor de derde nemen?  Ik denk dat ik voor iets bleek ga.


14 opmerkingen:

  1. Zie daar eens, mooi gewerkt. Kom dat hier ook maar eens doen :) Hier is ook alles vergrijsd en bemost maar we zullen 't zo maar laten tot we er eens door vallen. Ik heb al eens gezien dat wespen er hout komen af schrapen om hun nesten me te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. We hadden jarenlang evenmin problemen met dat grijzig en bemost, maar het er-door-vallen aspect werd nu toch wel heel reeël... En ik heb er alle vertrouwen in dat er voor de wespen bij ons nog meer dan genoeg materiaal over is ;-)

      Verwijderen
  2. Prachtig! Euh.. hier staat er ook zo eentje dat aan een grondige renovatie toe is... ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tsss ... Ben ik nu toch plots mijn goede-verstaander-capaciteiten kwijt zekers! ;-)

      Verwijderen
  3. Dat noem ik pas 'in ere herstellen'. Echt goed gedaan.
    Padoek wordt ook wel eens corail genoemd door zijn koraalrode kleur. Maar het vergrijst compleet met de jaren en dan wordt het mijns inziens pas echt mooi.
    Eén ding is welhaast zeker: je hebt een bankje voor het leven.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het was wel even doorbijten om dat hout toch te lakken. Maar soms moet je je echt wel aan je eerste idee houden. Ik hoop nu wel dat die lak het wat uithoudt. Indien niet, kan ik het nog steeds na jaren afkrabben en het hout weer vrij laten.

      Verwijderen
  4. Wow, I'm impressed, wat een vakwerk.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Knap zèg! En verdorie, nu heb ik geen enkel excuus meer om het herstel van mijn tuintafeltje en stoelen nog verder uit te stellen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik weet anders nog wat valabele argumenten: eerst nog wat in de moestuin rommelen, of nog eens zo'n prachtig vrijdagvertelsekesdag-verhaaltje schrijven. Vind ik persoonlijk goede excuses hoor ;-)

      Verwijderen
  6. Staat ook nog op mijn to-do lijst. Met inheemse lariks en een paar laagjes verdunde lijnolie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik behandelde ooit een stapelrekje in den met lijnolie. Dat bleef wel maanden vettig! Dat worden vlekken op je broek ;-)

      Verwijderen

Iedereen is welkom om hier een berichtje achter te laten - maar liefst niet anoniem. Beledigende reacties en publiciteit worden verwijderd.